Stare kultury pracy z umysłem* mówią:
„Jaki oddech takie życie.”
„Im pełniejszy oddech – tym pełniejsze życie.”
*(Indianie, Tybetańczycy, Japończycy, Koreańczycy, Chińczycy)
Oddychanie buddyjskie, naturalne,
- zakłada, iż podczas wdechu powiększa się brzuch, podczas wydechu
swobodnie opada on i naturalnie powraca. Jest to oddychanie mające
właściwości rozluźniające oraz relaksujące. Wiele źródeł w związku z
zakresem oddziaływania tej techniki twierdzi, iż forma ta jest znacznie
bezpieczniejsza niż taoistyczna – odwrócone oddychanie. Z tego względu
skupimy się tu jedynie na omówieniu technik bazujących na w/w sposobie
oddychania.
ĆWICZENIE PRAKTYCZNE:
Wdech:
powiększa się brzuch,
wdech wykonujemy przez nos
Wydech:
swobodnie opada
wydech wykonujemy przez usta
usta złożone w malutką rurkę
swobodny wydech bez napinania jakichkolwiek mięśni
w szczególności zwracamy uwagę na mięśnie twarzy i szyi
Zalecenie do praktyki:
Dla uzyskania zadowalającego opanowania techniki
ćwiczenie wykonujemy 3h dziennie, przez okres 3 lat.
Uwagi.
Przedstawione ćwiczenie jest proste – ponieważ jest uproszczone.
Zakres jego oddziaływania i korzyści za nim idącymi jest ogromny.
Ćwiczenie
powyższe stanowi element bazowy do bardziej złożonych procesów pracy z
umysłem. Umożliwia uzyskanie sprawności układu nerwowego i oddechowego
na takim poziomie, iż jesteśmy w stanie bezpiecznie obciążać je
dodatkowymi zadaniami bez uszczerbku dla zdrowia. Dodatkowo regularna
praktyka zwiększa nasze możliwości szybkiej regeneracji po jak i w
trakcie - ciężkiej pracy fizycznej oraz psychicznej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz